Eski zamanlarda, yapılan yardımların şimdiki gibi televizyon kameraları, gazeteciler ve de yapılan yardımı başkalarına gösterebilecek her türlü araç çağırılarak yapılmanın çok çok ayıp sayıldığı, sağ elin verdiğini sol el görmemeli asaletinin geçerli olduğu dönemlerde çok zarif bir adetimiz varmış, bu adete Sadaka Taşı denirmiş. Amaç, veren de bilinmesin, alan da bilinmesin, yani ne veren mağrur olsun ne de alan mağdur. Ne yüce bir duygu ve de düşünce. Günümüzde ne yazık ki bir yardım yapan bunu yedi düvele duyurmak için elinden geleni yapıyor. Bu gelenek daha çok İstanbul'da yaygınmış ama Anadolu'nun da bazı yörelerinde varmış, bunlardan bir tanesini biz Çankırı'da gördük. Çankırı'da bulunan Çivitçioğlu Medresesi'nin giriş kapısının yanında bir sadaka taşı var. Günümüzde hâlâ eskiden olduğu gibi sadaka taşı işlei görmüyor ama olduğu gibi de yerinde duruyor. Çivitçioğlu Medresesinin kapısının hemen yanında kubbeli küçük bir pencere var, bu pencere açılınca sadaka taşı görünüyor. İstanbul'daki sadaka taşları insan boyundan biraz uzunca bir sütun taş şeklinde olurmuş ama Çankırı'daki sadaka taşı ise pencerenin iç tarafında bulunan taştaki bir oyuk. Sadaka vermek isteyen kişi kimse görmeden parayı oraya bırakır, ihtiyacı olan kişi de pencereyi açıp elini uzatarak ihtiyacı olan parayı oradan alırmış.
 |
| Çivitçioğlu medresesi |
 |
| Sadaka taşının dış (pencere) görünümü |
 |
| Sadaka taşı içerden görünüm |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder